Σε μια εντυπωσιακή εξέλιξη της κυνολογικής έρευνας, η επιστημονική κοινότητα επιβεβαιώνει ότι η μορφολογία των σκύλων –το σχήμα του σώματος, το μέγεθος του κρανίου, η θέση των αυτιών, το μήκος των άκρων– δεν είναι απλώς αποτέλεσμα αισθητικής επιλογής, αλλά συνδέεται με θεμελιώδεις συμπεριφορικές τάσεις, όπως το κυνήγι.

Το 2018, μια εκτεταμένη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο PLOS ONE (Parker et al., 2018), ανέλυσε τη γενετική βάση διαφόρων φυλών και διαπίστωσε ότι:

• Ορισμένα φυσικά χαρακτηριστικά σχετίζονται άμεσα με συγκεκριμένες συμπεριφορές.
• Οι κυνηγετικές ικανότητες δεν είναι αποκλειστικά επίκτητες, αλλά ενσωματωμένες στο DNA (γονιδιακή ταυτότητα) των φυλών.
• Η επιλογή για μορφολογικά στοιχεία σε βάθος χρόνου διαμόρφωσε και την ίδια τη νοητική και συμπεριφορική κατασκευή των σκύλων.

Η έρευνα εκείνη αποτέλεσε τη βάση για να εμβαθύνει περαιτέρω η επιστημονική κοινότητα στο ερώτημα: είναι δυνατόν η «εικόνα» ενός σκύλου να αποτελεί και χάρτη συμπεριφοράς;

Το 2024, μια νεότερη εργασία που δημοσιεύθηκε στο Communications Biology του Nature Portfolio (Zhou et al., 2024), εστιάζει ειδικά στη σχέση μορφής και κυνηγετικής συμπεριφοράς. Οι ερευνητές εντόπισαν γενετικές παραλλαγές (variants – παραλλαγές γονιδίων) που συνδέονται τόσο με τη σωματική δομή (morphology – μορφολογία) όσο και με την ενστικτώδη ικανότητα κυνηγιού (hunting behavior – κυνηγετική συμπεριφορά).

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά:

• Οι δείκτες (pointers), οι σκύλοι επαναφοράς θηράματος (retrievers), και τα λαγωνικά (hounds) δεν διαφέρουν μόνο στο σώμα αλλά και στον εγκεφαλικό μηχανισμό.
• Η επιλογή μορφολογίας από τον άνθρωπο δεν ήταν μόνο «επιφανειακή»: διαμόρφωνε χαρακτήρες.
• Σήμερα, με τα νέα δεδομένα, μπορούμε να «διαβάζουμε» στοιχεία ενός σκύλου μόνο από τη δομή του σώματός του.

Beyond the Code:

Όταν η επιστήμη πραγματικά είναι χρήσιμη…

Η γνώση ότι η μορφή φέρει μέσα της τη λειτουργία –ότι δηλαδή το σώμα του σκύλου είναι και ο χάρτης του νου του– μας καλεί σε ένα βαθύτερο σεβασμό. Οι άνθρωποι συχνά επιλέγουν ένα ζώο για την εμφάνισή του, χωρίς να κατανοούν τι φέρει εσωτερικά. Η εργασία του 2024 φωτίζει αυτή την αλήθεια, μα μας υπενθυμίζει και την ανάγκη επίγνωσης: ναι, η εικόνα μας λέει την αλήθεια, αλλά όχι πάντα όλη. Γιατί υπάρχουν και περιπτώσεις που η εικόνα… παραπλανά.

---

Πηγές:

• Parker, H. G. et al. (2018). “Genomic Analyses Reveal the Influence of Geographic Origin, Migration, and Hybridization on Modern Dog Breed Development.” PLOS ONE
• Zhou, J. et al. (2024). “Genetic architecture of canine morphology and hunting behavior.” Communications Biology