Το Βασιλικό Κτηνιατρικό Κολέγιο (Royal Veterinary College) του Ηνωμένου Βασιλείου προειδοποιεί ότι η αμέλεια ενός ιδιοκτήτη απέναντι στο σκύλο του κατά τους θερινούς μήνες μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπτώσεις για το ζώο — και σε νομικές συνέπειες για τον άνθρωπο.

Η υπερθέρμανση αναγνωρίζεται πλέον όχι ως απλή ενόχληση, αλλά ως πραγματικός κίνδυνος για τη ζωή, ιδίως για σκύλους με κοντές μουσούδες ή πυκνό τρίχωμα. Η έκθεση σε ζεστά περιβάλλοντα ή η άσκηση σε υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να προκαλέσει θερμοπληξία. Οι κτηνίατροι εφιστούν την προσοχή: το 70% των περιπτώσεων προέρχεται από άσκηση στη ζέστη — όχι από παραμέληση σε κλειστούς χώρους, όπως συχνά νομίζεται.

Επιστημονικά δεδομένα από το πρόγραμμα VetCompass του RVC δείχνουν ότι ο κίνδυνος υπερθέρμανσης είναι πολλαπλάσιος για συγκεκριμένες φυλές. Το Chow Chow διατρέχει 16 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο από το Labrador. Το Αγγλικό και το Γαλλικό Μπουλντόγκ ακολουθούν με αυξημένη ευαλωτότητα.

Η νομική ανάλυση είναι σαφής: οι ιδιοκτήτες έχουν υποχρέωση να εξασφαλίζουν τη σκιά, την παροχή νερού και τον περιορισμό της άσκησης σε ώρες υψηλού κινδύνου. Η παράλειψη αυτών των πράξεων μπορεί να στοιχειοθετήσει παραβίαση του Νόμου για την Ευημερία των Ζώων.

Στην Ελλάδα, το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, γνωστό ως «νόμος Άργος» (Ν. 4830/2021), αναγνωρίζει την ανάγκη προστασίας των σκύλων από ακραίες καιρικές συνθήκες, δίνοντας έμφαση στην πρόσβαση σε στέγαση, νερό, σκιά και γενικότερα σε συνθήκες που διασφαλίζουν την ευζωία τους. Προβλέπονται υποχρεώσεις για τους ιδιοκτήτες, καθώς και ποινικές και διοικητικές συνέπειες σε περιπτώσεις παραμέλησης ή κακομεταχείρισης. Αν και η εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου στην πράξη παρουσιάζει προκλήσεις, παραμένει ένα αναγκαίο εργαλείο όταν η ενσυναίσθηση δεν επαρκεί.

---

Beyond the Code

Η τραγικότητα δεν είναι ότι χρειάστηκε να υπάρξει νόμος.
Είναι ότι χρειάστηκε να χρησιμοποιηθεί.

Η φροντίδα ενός σκύλου — να του προσφέρεις νερό, σκιά, μια ανάσα δροσιάς — δεν είναι πράξη αρετής. Είναι το ελάχιστο. Είναι το ανθρώπινο.

Και όταν αυτό το ελάχιστο δεν γίνεται πια αυτονόητο,
όταν πρέπει να τιμωρείται νομικά για να υπάρξει,
τότε η ενσυναίσθηση έχει καταρρεύσει.

Όλα τα κράτη έχουν νόμους για την προστασία των ζώων.
Αυτό που δεν έχουν όλα είναι σχέση με τον σκύλο.
Μπορεί η επιστήμη να μας δείξει τις αναλογίες κινδύνου, τις πιθανότητες θανάτου, τους παράγοντες ευαλωτότητας.

Αλλά κανένα διάγραμμα δεν μπορεί να αντικαταστήσει ένα βλέμμα.

Αν χρειάζεσαι οδηγίες για να προστατεύσεις το σκυλί σου από τον ήλιο,
ίσως αυτό που σου λείπει δεν είναι ο νόμος.
Είναι η καρδιά.

---

Πηγές:

• Royal Veterinary College (RVC)
• VetCompass Programme
• Animal Welfare Act 2006 (UK)