Αποφάσισα να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση όσο και να ξενίζει διότι είναι απίστευτο το πόσες φορές ένας εκπαιδευτής σκύλων βρίσκεται αντιμέτωπος με κάποιον κηδεμόνα σκύλου που του την υποβάλει. Το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων που τους απασχολεί αυτό το ερώτημα δεν αντιμετωπίζουν καν ένα πρόβλημα προσωπικής ασφάλειας…αντίθετα αυτό που δημιουργεί το “ζήτημα” είναι η ιδέα ότι ο σκύλος πρέπει να αντιμετωπίζει με καχυποψία τους αγνώστους…και να αντιμετωπίζει φιλικά μόνο τους ιδίους. Αρχικά λοιπόν όσο και να είναι οξύμωρο θέλω να σου δώσω συγχαρητήρια εάν σε απασχολεί αυτό το ερώτημα, διότι φαίνεται ότι “ανάθρεψες” τον σκύλο σου σωστά, έστω και εάν αυτό το αποτέλεσμα δεν ήταν η προσμονή σου.
Το “αγρίεμα” του σκύλου σου είναι ένα γεγονός που μόνο προβλήματα μπορεί να σου φέρει. Εάν είσαι άτυχος θα πέσεις κάποια στιγμή στην αναζήτηση σου σε κάποιον “κακό” επαγγελματία που θα σου δώσει χωρίς καμία επιφύλαξη αυτό που ζήτησες και ο υπεύθυνος δεν θα είναι αυτός αλλά εσύ. Το λάθος θα το κατανοήσεις όταν το πρώτο συμβάν θα είναι ήδη γεγονός μια απρόκλητη επίθεση σε κάποιον ή στην καλύτερη ένας σκύλος που θα αρχίσει να αντιμετωπίζει με επιφύλαξη όχι μόνο τους αγνώστους αλλά και το ίδιο του το περιβάλλον. Μετά θα έρθεις στην δύσκολη θέση να δεχθείς στην καλύτερη την κριτική τόσο από τον κοινωνικό σου περίγυρο όσο και από τον σωστό επαγγελματία στον οποίο θα αναγκαστείς τελικά να απευθυνθείς για να λύσει το πρόβλημα…και στη χειρότερη αλλά δίκαιη να αντιμετωπίσεις την δικαιοσύνη. Όσων αφορά εσένα δικαίως θα υποστείς τις όποιες συνέπειες…ο σκύλος σου όμως τι φταίει για να βρεθεί αντιμέτωπος με μια επιτροπή που θα αξιολογεί το δικαίωμα του να ζει;
Θέλω να καταλάβεις ότι όλοι οι σκύλοι που μπορείς να θαυμάσεις στο διαδίκτυο και ειδικότερα στο youtube, όλοι αυτοί οι υπέροχοι φύλακες δεν έχουν ίχνος «αγριάδας» μέσα τους. Απλά κάνουν ένα καθήκον αφού έχουν διδαχθεί να μην χάνουν ποτέ την ψυχραιμία τους αλλά να λειτουργούν πάντα κάτω από τον απόλυτο έλεγχο του κηδεμόνα τους ή όταν αυτενεργούν κάτω από συγκεκριμένα όρια που ποτέ δεν ξεπερνάνε.
Ποια είναι αυτά τα όρια;
1. Ενεργοποιούνται από συγκεκριμένα επιθετικά ερεθίσματα.
2. Με την εξαφάνιση αυτών τον ερεθισμάτων σταματάει και η όποια επίθεση.
3. Ακόμα και κάτω από συνεχείς προκλήσεις από κάποιον παρουσία του Κηδεμόνα τους ο έλεγχος τους είναι απόλυτος. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να σταματήσουν την “επίθεση” όποια στιγμή όσο έντονη και να είναι εάν τους ζητηθεί ή να αγνοήσουν την όποια πρόκληση.
4. Προστατεύουν τους εαυτούς τους γνωρίζοντας τεχνικές που θα βγάλουν εκτός μάχης τον επιτιθέμενο προκαλώντας του ελάχιστη ή και καθόλου ζημιά. Η (αποτελεσμα εκπαίδευσης) κίνηση του σκύλου σε ένα περιστατικό έχει δεδομένα που δεν τον κάνουν εύκολο στόχο ενός χτυπήματος ακόμα και εάν ο “εχθρός” κρατάει κάποιο αντικείμενο.
5. Η δράση τους στηρίζετε στην γνώση και όχι στον φόβο. Στον ψυχισμό ενός σωστά εκπαιδευμένου σκύλου αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από ένα παιχνίδι που ακολουθεί συγκεκριμένα μοτίβο, που δεν απέχουν πολύ από ένα μπαλάκι που πετάς για να σου επιστρέψει. Είναι δύσκολο να στο εξηγήσω αυτό αλλά θεώρησε δεδομένο ότι καμία κακία ή θυμός ή ανασφάλεια δεν υπάρχει σε έναν επαγγελματία σκύλο φύλακα. Υπάρχει μόνο ισορροπία…και μια “δουλειά” που πρέπει να γίνει.
Αντίθετα λοιπόν όταν θα ακολουθήσεις μια αβασάνιστη συμβουλή για να αγριέψεις τον σκύλο σου ή κάποιος αναλάβει να σου δώσει αυτό που ζητάς χωρίς να τον απασχολεί ποιο είναι το αύριο για σένα…αυτό που θα πάρεις είναι:
1. Ένας σκύλος που δεν μπορεί να ξεχωρίσει τον “φίλο” από τον “εχθρό” ή καλύτερα το πότε πρέπει να ενεργήσει.
2. Ένας σκύλος που στην καλύτερη θα γαβγίζει συνεχώς με “ψύλλου πήδημα”
3. Μια οδυνηρή βόλτα αφού ο σκύλος θα αρχίσει να είναι επιφυλακτικός με όλους τους “γύρω” του και θα πρέπει να ξεχάσεις τις ανέμελες μέρες του φιλικού σκύλου που είχες.
4. Ένα εύκολο θύμα. Αφού ακόμα και εάν δεν σε απασχολούν τα παραπάνω τουλάχιστον ας σε απασχολήσει ότι ο σκύλος σου κατά την επίθεση θα μπορεί εύκολα να βρεθεί εκτός μάχης από κάποιον αφού δεν θα ξέρει ποιους παράγοντες πρέπει να σταθμίζει σε μια συμπλοκή.
5. Ακόμα και εάν επιτύχεις όλα όσα θέλεις θα είναι εύκολα αναστρέψιμα. Ο φόβος ως συναίσθημα ανοίγει το κουτί της Πανδώρας. Έτσι θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος την εικόνα του σκύλου που “δεν μασάει” να την διαδεχθεί η εικόνα ενός φοβικού σκύλου ή οι φόβοι του να κατευθυνθούν και προς εσένα τον ίδιο. Τέλος το χειρότερο έρχεται όταν τίποτα από όλα αυτά δεν σου συμβεί και θυμηθείς αυτό το κείμενο μόνο όταν ένα οικείο σου πρόσωπο, που μέχρι “χτες» δεν είχε κανένα πρόβλημα μαζί του, δεχθεί την επίθεσή του.
Επειδή επίσης μπορεί να νομίζεις ότι στόχος μου είναι να προκαλέσω την αύξηση των εσόδων μου παρακινώντας σε να εκπαιδεύσεις τον σκύλο σου στην Σωματοφυλακή – Φύλαξη Χώρου. Σου λέω με ευθύτητα να μην τον εκπαιδεύσεις σε τίποτα…τα έχεις ήδη καταφέρει μια χαρά και συγχαρητήρια.
Χρήστος Κούτσης
Εκπαιδευτής Σκύλων