Την Τετάρτη 30 Ιουλίου, η Αύρα Γρηγορίου, 67 ετών, έβαλε φωτιά στον εαυτό της μπροστά από το Ζάππειο.
Δεν ήταν άγνωστη. Ήταν δημοσιογράφος, με θητεία στην ΕΡΤ και την «Ελευθεροτυπία». Και όμως, στα 67 της χρόνια, ήταν μόνη.
Αυτό που έκανε δεν ήταν αυτοκτονία· ήταν κραυγή. Ήταν η έσχατη μορφή άρθρου διαμαρτυρίας. Γιατί όταν ένας άνθρωπος επιλέγει να πεθάνει με φωτιά, δεν θέλει απλώς να φύγει — θέλει να ακουστεί!
Πενήντα δύο χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, το ελληνικό κράτος δεν έχει θεσπίσει ακόμη στοιχειώδη μηχανισμό πρόνοιας. Οι αδύναμοι, οι μόνοι, οι ψυχικά ευάλωτοι, οι άνεργοι, οι «διακριτικά φτωχοί», βρίσκονται διαρκώς σε ένα τυφλό σημείο του κρατικού βλέμματος.
Δεν φταίει μόνο το κράτος!
Φταίμε κι εμείς — που κλειστήκαμε στους μικρόκοσμους της επιβίωσης μας. Που επιβιώνουμε σαν να μη μας αφορά τι γίνεται στο διπλανό σπίτι. Που μάθαμε να μην κοιτάμε στα φανάρια. Να μη ρωτάμε στα παγκάκια. Να μη χτυπάμε πόρτες.
Γιατί και το δικό μας μυαλό πιέζεται. Και τα δικά μας κόκαλα κουράστηκαν. Αλλά όταν χάνονται άνθρωποι δίπλα μας χωρίς να το καταλάβει κανείς, δεν μπορούμε να λέμε πια ότι είμαστε κοινωνία.
Η φωτιά αυτή δεν θα σβήσει!
Η Αύρα δεν πέθανε ήσυχα, ούτε στα κρυφά. Δεν έφυγε όπως φεύγουν οι περισσότεροι, παραιτούμενοι αθόρυβα.
Επέλεξε να καεί. Να αφήσει σημάδι. Να μας ξυπνήσει από την απάθεια!.
Ήταν το τελευταίο της άρθρο. Όχι για πολιτική. Όχι για σκάνδαλα. Αλλά για την αποτυχία όλων μας.
Για την κοινωνία που δεν την είδε. Για τους ανθρώπους που την ξέχασαν. Για τους μηχανισμούς που δεν λειτούργησαν.
Για την αλήθεια που δεν λέγεται:
Ότι το να ζεις το 2025 στην Ελλάδα και να χάνεται έστω κι ένας άνθρωπος έτσι,
είναι ντροπή που θα την κουβαλάμε όλοι!
Κάποιοι αυτοκτονούν γιατί δεν αντέχουν άλλο.
Άλλοι, γιατί κανείς δεν ήταν εκεί να τους κρατήσει.
Αλλά όταν κάποιος αυτοπυρπολείται, είναι γιατί ελπίζει ότι ο θάνατός του θα σταματήσει έστω κι έναν άλλον και ίσως για να τιμωρήσει όσους χάσαμε τα αντανακλαστικά μας.
Ίσως για πρώτη φορά, να οφείλουμε να μιλήσουμε για τη ζωή που δεν σώσαμε.
Όσο για εκείνους που μιλάνε για την ανάπτυξη με έπαρση και νούμερα απάντησε η ίδια η Αύρα «δεν έχω να φάω»
Συγνώμη…