Πριν από λίγα χρόνια είχα την τύχη να μένω ακριβώς δίπλα σε ένα πανέμορφο μικρό πάρκο. Ήταν πάντα η πρώτη εικόνα που ήθελα να ξεκινώ την ημέρα μου…λίγα λεπτά ψευδαίσθησης ότι ήμουν μακριά από την γκρίζα πραγματικότητα της τσιμεντούπολης. Κάποιο πρωινό στην εικόνα αυτή ήρθε να προστεθεί η ύπαρξη ενός γέροντα σε ένα παγκάκι με το μικρόσωμο σκύλο του δίπλα του.
Λίγα μέτρα μπροστά τους, κηδεμόνες σκύλων έπαιζαν με τους τετράποδους φίλους τους, με τρόπο που με έκανε να απορήσω γιατί ο σκύλος του ηλικιωμένου δεν έδειχνε καμία τάση να κατέβει από το παγκάκι. Τα πάντα προκαλούσαν, μπαλάκια, τρέξιμο, χαρά.
Παρά το γεγονός ότι μας χώριζαν πέντε όροφοι ήταν εμφανές ότι δεν υπήρχε λουρί ανάμεσά τους. Η περιέργεια με κέρδισε και κατέβηκα να δω τι κράταγε το σκύλο να αντιστέκεται στην “παράδοσή” του στα τόσο ισχυρά ερεθίσματα που είχε μπροστά του…ήταν φόβος;
Η εικόνα ήταν μαγική και σου ζητώ συγνώμη διότι δεν μπορώ να βρω λέξεις για να σου εκφράσω αυτό που νιώθω ακόμα και τώρα παρά το γεγονός ότι θα ήθελα να μοιραστώ αυτό το συναίσθημα μαζί σου.
Καμία ένδειξη φόβου στην στάση του σκύλου ο οποίος ήταν και σαφές ότι είχε νεαρή ηλικία. Αντίθετα, υπήρχε ένα “χαμόγελο” στα πρόσωπα και των δύο. Δεν υπήρχε αντίσταση σε αυτό που έβλεπε ο σκύλος…ήταν μια καθαρή και αβίαστη από οτιδήποτε επιλογή.
Τα μάτια τους στρέφονταν σε κάθε κίνηση που υπήρχε γύρω τους και ο σκύλος ακολουθούσε με την μύτη του κάθε οσμή που έφερνε το αεράκι…αλλά εκείνοι παρέμεναν δίπλα δίπλα ακίνητοι. Δεν άκουσα καμιά εντολή και ο σκύλος δεν “ζήτησε” τίποτα απολύτως.
Έκατσα και εγώ σε ένα παγκάκι και ξαφνικά αυτός ο άνθρωπος έγινε κάτι τεράστιο μέσα μου…δεν είχα ξαναδεί ποτέ τόση ηρεμία, τόση φυσικότητα. Πέρασε τουλάχιστον μια ώρα όπου εγώ έγραφα με την φαντασία μου την ιστορία της ζωής τους προσποιούμενος ότι ασχολούμαι με το τηλέφωνο μου.Ο άνθρωπος γύρισε για πρώτη φορά σαν να απευθύνεται στο σκύλο χωρίς όμως να πει κάτι και ο “μικρός” πήδηξε στο έδαφός. Σηκώθηκε και εκείνος και μάλλον πήραν το δρόμο της επιστροφής…αφήνοντας εμένα στο παγκάκι…
Εάν δεν κατανοήσεις…δεν μπορείς να εκπαιδεύσεις το σκύλο!
Ξεκινώντας λοιπόν το ταξίδι μας στην εκπαίδευση ενός σκύλου, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για μια σειρά λαθών τα οποία θα πρέπει να αποφύγουμε. Ο σκύλος είναι περισσότερο ευφυής από ότι κάποιοι πιστεύουν. Γνωρίζει πότε μια “τακτική” είναι ψευδής, συνδέει συγκεκριμένα μέρη και πρόσωπα με συμπεριφοριστικά μοτίβο και εύκολα μπορεί να παίξει το ρόλο ενός καλού μαθητή μόνο και μόνο για μια καλή “βαθμολογία”. Συχνά μέσα από συγκεκριμένες μεθοδολογίες τυποποιημένης εκπαίδευσης αρκετοί κηδεμόνες αναπτύσσουν την αίσθηση ότι η επικοινωνία με τον σκύλο τους είναι υψηλού επιπέδου.
Όταν όμως δοκιμάζουν την δυναμική αυτής της επικοινωνίας σε πραγματικές συνθήκες ζωής απογοητεύονται παρακολουθώντας τον σκύλο τους να ενδιαφέρεται περισσότερο για τα όσα διαδραματίζονται γύρω του από το να ακολουθήσει μια οδηγία τους. Πριν όμως σου πω τι χρειάζεται να αποφύγεις κατά την διάρκεια της εφαρμογής των άρθρων που θα ακολουθήσουν, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το ερώτημα:
Γιατί ο σκύλος μου δεν με ακούει;
Για να απαντήσουμε στο γιατί μπορεί να συμβεί αυτό θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι όπως και σε εμάς έτσι και στον σκύλο υπάρχει μια διαρκής ιεράρχηση των ερεθισμάτων που λαμβάνει από το περιβάλλον του.
Τι είναι σημαντικό για το σκύλο και τι όχι;
Η γενετική του προδιάθεση είναι ο άξονας αυτής της ιεράρχησης. Όταν όμως αρχίζουν οι εμπειρίες, που διαμορφώνουν την άποψή του για την ζωή, τότε αυτή η ιεράρχηση μεταβάλλεται μέρα με την ημέρα. Η βάση παραμένει πάντα η ίδια πάντα. Το αρχικό φίλτρο για το τι είναι σημαντικό και τι όχι βασίζεται στο δίπτυχο των ενστίκτων της επιβίωσης και της αναπαραγωγής. Εκεί ξεκινά ένα γαϊτανάκι των βασικών ενστίκτων με τα ξεχωριστά ταλέντα ενός σκύλου. (Πχ ένα Ροτβάιλερ δεν θα ενδιαφερθεί για ένα πουλί που πετάει, αντίθετα με ένα Πόιντερ).
Παράλληλα η αναζήτηση της ευχαρίστησης είναι ένας από τους παράγοντες αξιολόγησης ενός ερεθίσματος. Η εμπειρία πάντα όμως δημιουργεί το τελικό υπόβαθρο. Μέχρι εδώ δεν είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα από τον τρόπο που και εμείς οι άνθρωποι επιλέγουμε το σε ποια ερεθίσματα θα ανταποκριθούμε ή ποια θα αγνοήσουμε.
Υπάρχει όμως ακόμα ένας παράγοντας που δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την εκπαίδευση ενός σκύλου όταν αυτή αφορά το κομμάτι της ανταπόκρισης του σε μια οδηγία μας. Αυτός είναι η δυναμική των αισθήσεων του.
Ένας μαγικός κόσμος!
Ξέχνα την αίσθηση με την οποία αντιλαμβάνεσαι εσύ το περιβάλλον σου και πολλαπλασίασε γεωμετρικά την ένταση κάθε ήχου και κάθε οσμής που πέφτει στην αντίληψή σου. Σε αυτά πρόσθεσε και αρκετά ακόμα που δεν αντιλαμβάνεσαι καν. Ο κόσμος των αισθήσεων ενός σκύλου για έναν άνθρωπο θα ήταν σαν να είναι η Αλίκη στην χώρα θαυμάτων. Κάποτε αυτές τις αισθήσεις τις είχαμε και εμείς όταν χρειαζόταν να τις χρησιμοποιούμε για την δική μας επιβίωση. Σήμερα που κρίθηκαν από την καθημερινότητα μας “άχρηστες” μειώθηκαν σε σημείο που θόλωσαν αρκετά την εικόνα της αντίληψης μας…και σε αρκετές περιπτώσεις την στρέβλωσαν.
Έτσι εσύ μπορεί να πιστεύεις ότι περπατάς σε έναν έρημο δρόμο μαζί με τον σκύλο σου και εκείνος να κάνει σαν να ανακαλύπτει δεξιά και αριστερά μικρούς θησαυρούς. Στην πραγματικότητα ο δρόμος είναι έρημος μόνο για σένα. Ο σκύλος σου βλέπει έναν δρόμο γεμάτο ζωή…βλέπει ανθρώπους, σκύλους…βλέπει από που πέρασαν, που σταμάτησαν ποιο ήταν το φύλο τους. Οι αισθήσεις του, του αποκαλύπτουν το ζωντανό παρελθόν ενός έρημου δρόμου για να του διασφαλίσουν ότι θα βρει αυτό που αναζητά ή θα προφυλαχθεί από αυτό που πρέπει να αποφύγει.
Ο Έξυπνος Σκύλος.
Θα πρέπει να γνωρίζεις κάτι που ίσως έρχεται σε αντίθεση με όσα έχεις ακούσει για το σκύλο. Έχουμε θεωρήσει δεδομένο ότι έξυπνος σκύλος είναι εκείνος που μαθαίνει να “υπακούει” εύκολα…θα μου επιτρέψεις να διαφωνώ κάθετα! Ευφυής σκύλος είναι ο σκύλος που με βάση και όσα περιγράψαμε παραπάνω έχει μια πλήρη αίσθηση των όσων συμβαίνουν γύρω του. Αυτοί οι σκύλοι είναι και οι πλέον δύσκολοι στην εκπαίδευση τους.
Η “απόλυτη” αντίληψή τους και η ευστροφία τους, δεν αφήνει κανένα ερέθισμα να πέσει κάτω. Αυτό από αρκετούς χαρακτηρίζεται ως διάσπαση προσοχής προσπαθώντας να στηρίξουν τον ισχυρισμό ότι έξυπνος σκύλος είναι ο “υπάκουος” σκύλος. Επίσης, πιστεύω κατανοείς ότι στην πραγματικότητα έξυπνος σκύλος είναι ο εκείνος που πάντα θα ψάχνει να βρίσκει τρόπους να αναζητά την αυτοδιάθεση του.
Ο σκύλος μου δεν με υπολογίζει;
Ο σκύλος σου δεν σε αγνοεί σε μια προσπάθεια να μην αποδεχθεί την κυριαρχία σου ή άλλου είδους ανοησίες οι οποίες είναι και αυτές που στιγμάτισαν την έννοια “Αρχηγός της Αγέλης” ως αρνητική. Απλά η φωνή σου χάνεται σε έναν κόσμο γεμάτο ενδιαφέροντα. Το ζητούμενο λοιπόν όταν μιλάμε για την επικοινωνία μας με τον σκύλο μας και την δυνατότητα μας να τον καθοδηγούμε ανεξάρτητα από τα περιβαλλοντικά ερεθίσματα…είναι ξεκάθαρο…πρέπει το ισχυρότερο ερέθισμα για τον σκύλο σου να γίνεις εσύ. Εσύ, όχι ο φόβος της ανυπακοής ή η ευχαρίστηση μιας ανταμοιβής. Η παρουσία σου, η φωνή σου, το άγγιγμα σου πρέπει να είναι πιο σημαντικά από οτιδήποτε άλλο.
Σκοπός είναι η δημιουργία μιας αληθινής σχέσης.
Ας έρθουμε τώρα στην ουσία. Πως μέσα σε όλες αυτές τις “εικόνες προκλήσεις” που αντιλαμβάνεται ο σκύλος σου εσύ μπορείς να γίνεις η ισχυρότερη εικόνα στην ψυχή του;
Έχω δει πολλούς ανθρώπους να ταλαιπωρούνται με μεθοδολογίες εκπαίδευσης ενός σκύλου και έχω ταλαιπωρηθεί και εγώ πολύ με την σκέψη πως μπορείς να δώσεις σε κάποιον ακριβώς αυτό που ονειρεύτηκε από την συνύπαρξή του με τον σκύλο; Έχω δει σκύλους που καθένας θα ζήλευε την υπακοή τους. Στα μάτια τους όμως έβλεπες το κενό…και η σύνδεση με τον κηδεμόνα τους ήταν ακριβώς αυτό που υπονοεί η ατυχής έκφραση “αφεντικό”.
Από την άλλη έχω δει σκύλους που όταν ο κηδεμόνας δεν κρατάει μια λιχουδιά στα χέρια του δεν υπάρχει καν γι αυτούς. Συνήθως αυτή η εικόνα συνοδεύεται με το θλιμμένο βλέμμα ενός ανθρώπου…που δεν πήρε την αγάπη που περίμενε από το σκύλο του.
Όλα βασίζονται στα δεδομένα που σου περιέγραψα τα οποία εάν δεν κατανοήσεις, δεν θα κατανοήσεις και τα σημεία στα οποία μπορεί να αποτύχει μια εκπαίδευση.
Αυτό που κρατούσε τον σκύλο στο παγκάκι με τον γέροντα…ήταν η σχέση τους…ήταν τόσο απλό. Ήταν η σχέση που αυτός ο άνθρωπος κατάφερε να δημιουργήσει με το σκύλο του. Η αναζήτηση της ασφάλειας, η προστασία από τον κίνδυνο και η ευχαρίστηση παύουν να είναι ζητούμενα από τον κόσμο γύρω σου όταν κάποιος ή κάτι καταφέρνει να στα εξασφαλίσει.
Για να το κερδίσεις αυτό σημαίνει ότι η εκπαίδευση του σκύλου σου θα γίνει στα πλαίσια της φυσικής ροής μιας καθημερινότητας που θα ενισχύει τον δικό σου ρόλο στη ζωή του και όχι τα “εργαλεία” που θα χρησιμοποιήσεις αναγκαία για να τον διδάξεις. (τροφή, παιχνίδι κτλπ).
Επίσης, να θυμάσαι ότι οι αληθινές σχέσεις βασίζονται σε αληθινές συμπεριφορές. Αυτή η σχέση λοιπόν πρέπει να βασιστεί σε αυτό που πραγματικά είσαι. Μην διανοηθείς να προσποιηθείς μπροστά στο σκύλο κάποιον άλλο. Όποιον και να εμφανίσεις μπροστά του στα λεπτά ενός τυποποιημένου μαθήματος θα τον αναγνωρίσει ως κάλπικο τις υπόλοιπες ώρες τις ημέρας σας χωρίς προσπάθεια.
Σε όλες τις ασκήσεις λοιπόν στα άρθρα που θα ακολουθήσουν απαραίτητη προϋπόθεση είναι η φυσικότητα σου και η ένταξή τους στις πραγματικές συνθήκες και ανάγκες της ζωής σου.
Λάθη στην Εκπαίδευση!
Ας δούμε λοιπόν ποια λάθη πρέπει να αποφύγουμε στην προσπάθεια μας να βασίσουμε την εκπαίδευση του σκύλου μας στο να αναπτύξουμε έναν αληθινό δεσμό μαζί του.
1. Ώρα για μάθημα και στολή καθηγητή. Οι περισσότεροι όταν προσπαθούν να διδάξουν το σκύλο τους επιλέγουν να μιμηθούν κινήσεις και τρόπους έκφρασης (που έχουν διαβάσει στο διαδίκτυο όπως μίλα στο σκύλο σου δυνατά ή ακολούθησε μια σειρά πολύπλοκων κινήσεων). Επίσης, από αρκετούς η ώρα του μαθήματος προτείνεται να είναι ένα μικρό και συγκεκριμένο διάστημα χρόνου.
Η αλήθεια είναι ότι ο σκύλος σου αργά η γρήγορα, όποια μεθοδολογία και να ακολουθείς σε ένα μάθημα, θα αρχίσει να διαχωρίζει την πραγματική σου συμπεριφορά (στην καθημερινότητα) από την συμπεριφορά σου όταν τον διδάσκεις. Στην καλύτερη λοιπόν των περιπτώσεων θα έχεις έναν σκύλο που πιθανότατα θα κάνει τα πάντα μαζί σου, όταν θα έχεις την δυνατότητα να παίξεις το ρόλο του εκπαιδευτή, ενώ κάθε φορά που θα προσπαθείς να επιτύχεις την ίδια επικοινωνία χωρίς το εκπαιδευτικό ταμπεραμέντο ο σκύλος σου πιθανότατα θα σε αγνοεί.
Κλασικό παράδειγμα αποτελούν όσοι κατά την εκπαίδευση του σκύλου τους σε “σπιτικές” ασκήσεις μιλούν σαν να απευθύνονται σε τάγμα πεζικού…ενώ όταν βρίσκονται έξω η φωνή τους “ημερεύει” διότι δικαίως φοβούνται την αυτονόητη αντίδραση των γύρω τους. Το ίδιο ακριβώς ισχύει σε όσους επιλέγουν την ακριβώς αντίθετη διαδρομή. Δηλαδή το να μιλούν στο σκύλο τους πάντα παιχνιδιάρικα κατά την εκπαίδευση ενώ σε πραγματικές συνθήκες δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο.
Εάν βάλεις επίσης και το “επιτέλους πήγε…6 ώρα για μάθημα”, τότε ακόμα χειρότερα αφού θα μάθει να παίζει και αυτός το ρόλο του καλού μαθητή περιμένοντας να χτυπήσει το κουδούνι για να σχολάσει. Είναι σημαντικό λοιπόν να καταλάβεις ότι η εκπαίδευση είναι 24 ώρες το 24 ωρο και πρέπει να βασίζεται τόσο στις πραγματικές σου αντιδράσεις όσο και σε πραγματικά ζητούμενα που έχεις από τον σκύλο σου σε όλη την διάρκεια της ημέρας. Φυσικά και θα χρειαστούν συγκεκριμένα χρονικά sessions κάποια στιγμή αλλά ο κύριος όγκος της εκπαίδευσης πρέπει να είναι “τυχαίος” μέσα στην καθημερινότητα σου.
2. Εκπαίδευση με αντιπερισπασμούς ή ταύτιση με συγκεκριμένους χώρους. Είναι άσκοπο να πραγματοποιήσεις μια άσκησή σε έναν χώρο με εξωτερικά ερεθίσματα όταν δεν έχεις καταφέρει να κερδίσεις την απόλυτη προσοχή του σκύλου σου μέσα στον χώρο που συμβιώνετε. Σε αυτό “βοηθάει” να εκμεταλλευτείς τον χρόνο απαγόρευσης εξόδου από το σπίτι, από τους κτηνιάτρους, μέχρι την ολοκλήρωση των εμβολίων του.
Μετά φυσικά είναι σημαντικό να μην ταυτίσεις την εκπαίδευση του με συγκεκριμένους χώρους. Όταν κατακτάς το επιθυμητό αποτέλεσμά τότε μπορείς να το τεστάρεις σε όσο περισσότερα και διαφορετικά μέρη μπορείς, ανεβάζοντας σταδιακά τον δείκτη δυσκολίας στα εξωτερικά ερεθίσματα. Μάθε να ξεκινάς όμως πάντα από το ασφαλές και ελεγχόμενο περιβάλλον.
3. Ο σκύλος μου το έμαθε. Η βιασύνη με την οποία όλοι μας θέλουμε να μάθουμε κάτι στο σκύλο μας οδηγεί να μην καταλαβαίνουμε ότι η εκπαίδευση είναι μια συνεχής διαδικασία και όχι κάτι με αρχή μέση και τέλος. Έχω γνωρίσει ανθρώπους με “τέλεια” κουτάβια στους 8 μήνες τις ζωής τους, τα οποίοι σαν ενήλικες εκδήλωσαν συμπεριφορές αντίθετες με την γαλουχία τους επειδή οι κηδεμόνες του πίστεψαν ότι η “δουλειά” είχε τελειώσει.
4. Τον σκύλο μου τον ξέρω. Συνήθως αυτή η φράση ακολουθείται από την σαστισμένη σου έκφραση και την φράση “πρώτη φορά το έκανε”. Αυτό συνέβη γιατί απλά νόμιζες ότι τον ξέρεις. Κάθε πρωί που ξυπνάς λοιπόν ότι και να έχεις καταφέρει μαζί του μάθε να ξαναγνωρίζεις τον σκύλο σου από την αρχή και μην θεωρείς τίποτα δεδομένο στην εκπαίδευση ή την συμπεριφορά του…διότι δεν είναι υπολογιστής. Καθημερινά βιολογικές αλλαγές συμβαίνουν στο σώμα του ενώ νέα περιστατικά προστίθενται στην εμπειρία του. Μάθε λοιπόν ότι πρέπει πάντα να είσαι έτοιμος να δεις κάτι που σηματοδοτεί την αλλαγή μιας συμπεριφοράς ώστε να αντιδράσεις έγκαιρα και άμεσα.
5. Ο Μιμητισμός. Ο σκύλος σου είναι καθρέφτης της δικής σου ψυχολογίας. Φυσικά ζητάς από το σκύλο σου να είναι ισορροπημένος, συνεργάσιμος και όταν χρειάζεται κοινωνικός. Εάν εσύ είσαι όμως ακριβώς το αντίθετο από όσα ζητάς τότε θα είναι αδύνατον να φτάσεις στο ποθητό αποτέλεσμα. Φρόντισε λοιπόν να ανακαλύψεις τις αρετές που ζητάς από τον σκύλο σου να αναπτύξει.
6. Επιδεικνύοντας το σκύλο μου. Κάθε οδηγία που θα προσπαθήσω να σε καθοδηγήσω να διδάξεις το σκύλο σου έχει ένα όφελος …αληθινό. Το να κάτσει ήρεμος για να μιλήσεις με κάποιον στο δρόμο, το να πάει στη θέση του όταν έχεις καλεσμένους ή ότι άλλο. Όταν όμως την εκπαίδευση την μετατρέπεις σε σημείο επίδειξης της επιτυχίας σου, ο σκύλος σου αργά ή γρήγορα θα καταλάβει αυτή την διαδικασία μετρώντας την μη σοβαρότητα των αντιδράσεων των θεατών σας. Δικαίως λοιπόν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα αρχίσει να σε “εκθέτει”. Η εκπαίδευση του σκύλου σου δεν είναι αντικείμενο επίδειξης αλλά αναγκαιότητα για την αρμονική σας συμβίωση.
8. Θα κοινωνικοποιήσω απόλυτα τον σκύλο μου με όλους τους σκύλους. Δεν υπάρχει σκύλος απόλυτα κοινωνικοποιημένος. Θα πρέπει να καταλάβεις ότι πάντα θα υπάρχει ένας σκύλος στον οποίο ο σκύλος σου μπορεί να μην έχει μια φιλική αντίδραση. Τα λάθη που γίνονται πολλές φορές με αντικείμενο την κοινωνικοποίηση του σκύλου είναι τραγικά. Δεν είναι λίγοι οι σκύλοι που κατέληξαν να μετατραπούν σε επιθετικοί ή φοβικοί χωρίς καμία προδιάθεση μόνο και μόνο επειδή οι κηδεμόνες τους αντιλήφθηκαν λανθασμένα την λέξη κοινωνικοποίηση.
Υπάρχουν αρκετά πάρκα στην Αθήνα που με την επιμέλεια εκπαιδευτή μπορείς να αφήσεις το κουτάβι σου να κοινωνικοποιείται και εσύ να πιεις τον καφέ σου με την ησυχία σου. Εάν θέλεις κάτι πιο ελεύθερο υπάρχουν πλέον περιφραγμένοι δημοτικοί χώροι για αυτό το σκοπό που σε προτρέπω όμως αρχικά να επισκεφτείς χωρίς το σκύλο σου, ώστε να ελέγξεις ότι πληρούνται από όλους οι όροι ασφαλείας. Για το τι είναι κοινωνικοποίηση θα μιλήσουμε εκτεταμένα σε επόμενο άρθρο. Για την ώρα όμως θα ήθελα να τηρήσεις έναν κανόνα για το κουτάβι σου. Τα κουτάβια παίζουν με κουτάβια.
9. Το συνεχές κυνήγι της ευχαρίστησης. Η ευχαρίστηση είναι ένα ισχυρό εργαλείο στην εκπαίδευση του σκύλου σου. Φτάνει να καταλάβεις πότε μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ και να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα από όσα επιδιώκεις. Ο εθισμός στην αναζήτηση της ευχαρίστησης είναι ένα πηγάδι χωρίς πάτο, ποτέ και τίποτα δεν είναι αρκετό. Στην προσπάθεια σου λοιπόν να έχεις έναν σκύλο ευτυχισμένο μην πιστέψεις ούτε στιγμή ότι ο μόνος δρόμος γιαυτό είναι αυτός της συνεχούς ικανοποίησης κάθε απαίτησης.
Η ευτυχία είναι μια κατάσταση πληρότητας αντίθετα η ευχαρίστηση είναι μια κατάσταση διαρκούς ανεπάρκειας. Επίσης, εάν διδάξεις τον σκύλο σου να επιζητεί την αίσθηση ευχαρίστησης σε δραστηριότητες στις οποίες εσύ δεν μετέχεις, τότε εσύ τον διδάσκεις αργά ή γρήγορα να επιλέγει ανάμεσα σε σένα και κάτι άλλο. Αυτό είναι αρκετά πολύπλοκο και γιαυτό θα αφήσω να εξηγηθεί μόνο μέσα από την πρακτική της εκπαίδευσης.
10. Ο παρατηρητής είναι ουδέτερος. Η συμπεριφορά του σκύλου σου συμπεριλαμβάνει πάντα ως ερέθισμα και την δική σου συμπεριφορά και παρουσία. Πρέπει λοιπόν να γνωρίζεις ότι ακόμα και όταν εσύ απλά νομίζεις ότι παρατηρείς μια συμπεριφορά είσαι στοιχείο διαμόρφωσης της…και αρκετές φορές το σημαντικότερο. Ως παράδειγμα ας θεωρήσουμε έναν σκύλο που γαβγίζει όταν βλέπει κάποιον άλλο σκύλο στο δρόμο.
Δεν είναι λίγες οι φορές που μια τέτοια συμπεριφορά καθοδηγήθηκε εν αγνοία του κηδεμόνα από την δική του ανασφάλεια που χωρίς να το καταλάβει τον ώθησε να τεντώσει το λουρί ακριβώς την ώρα της εμφάνισης του άλλου σκύλου. Ένα άλλο παράδειγμα είναι το “αγνόησε το σκύλο σου όταν γαβγίζει για να σταματήσει”.
Εσύ μπορεί να νομίζεις ότι ακολουθείς την οδηγία επειδή δεν αντιδράς ενεργητικά και απλά παρακολουθείς τις αντιδράσεις του. Ο σκύλος σου όμως έχει αρκετή ενσυναίσθηση για να εντοπίσει την νευρικότητα σου. Η διαφοροποίηση της συμπεριφοράς σου στο τον φόβο μην δεχθείς μια παρατήρηση από κάποιον γείτονα ή ακόμα και ο εκνευρισμός που ατυχώς προσπαθείς να κρύψεις αντέχοντας λίγα ακόμα λεπτά, οδηγεί το σκύλο σου στο ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα από αυτό που θέλεις.
Επίσης, πρόσεξε διότι μια τέτοια συμπεριφορά από την μεριά σου δεν απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί φόβος από τον σκύλο σου. Εσύ μπορεί να φοβάσαι την καταγγελία ενός γείτονα επειδή όμως ο σκύλος δεν ασχολείται με φροϋδικές προσεγγίσεις, του αρκεί ότι αυτό που βλέπει είναι νευρικότητα και φόβος. Μάθε λοιπόν να αξιολογείς πάντα την παρουσία σου ως στοιχείο διαμόρφωσης μιας συμπεριφοράς.
Χρήστος Κούτσης
Εκπαιδευτής Σκύλων
Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναπαραγωγή του κειμένου ακόμα και εάν εμπεριέχει την πηγή προέλευσης με μόνη εξαίρεση την απευθείας κοινοποίηση του σε Social Media.