Του Χρήστου Κούτση
Η Ελλάδα δεν κινδυνεύει πια να μπει σε οικονομικό μνημόνιο. Αυτό έχει ήδη κλείσει τον κύκλο του — όχι γιατί διορθώθηκε, αλλά γιατί μετατοπίστηκε. Το επόμενο μνημόνιο, εκείνο που έρχεται, δεν θα αφορά αριθμούς. Θα αφορά αρχές.
Για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία ετοιμάζεται να τη διδαχτεί — ως αποτυχημένη μαθήτρια. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η OLAF δεν ετοιμάζουν απλώς παρατηρήσεις. Ετοιμάζουν δίκες.
- Για τα Τέμπη και την προσπάθεια συγκάλυψης που δεν πείθει κανέναν.
- Για τις υποκλοπές και για την ΚΥΠιτικη νοοτροπία που είναι ακόμα ζωντανή!
- Για τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τις χρηματοδοτήσεις που μετατρέπονται σε μηχανισμούς εξυπηρέτησης.
- Για τη δημόσια διοίκηση που γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τις επιστημονικές κοινότητες, όπως αυτή των Ελλήνων κτηνιάτρων.
Όταν μια επαγγελματική ένωση επιστημόνων λέει “όχι”, και μια κυβέρνηση απαντά με “ναι” διατακτικό, δεν έχουμε πια δημοκρατία. Έχουμε διοίκηση διαταγών, όχι διακυβέρνηση διαλόγου.
Δεν απέτυχε η Ελλάδα.
Απέτυχαν αυτοί που την κυβερνούν.
Δεν την εξαθλίωσαν μόνο οικονομικά, φορτώνοντας στις πλάτες του λαού τα ξεπουλήματα τους, τα λάθη τους και τους “εξυπνάκηδες” υπουργούς τους.
Τώρα την εξαθλιώνουν θεσμικά.
Με μια Δικαιοσύνη που καθυστερεί.
Με μια Βουλή που δεν λειτουργεί.
Με έναν Τύπο που σε μεγάλο βαθμό σιωπά.
Και με πολίτες που εκπαιδεύτηκαν στην απάθεια, ή και στην εκδούλευση.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μας κουνάει το δάχτυλο μόνο για την οικονομία.
Τώρα το κουνάει για την κατρακύλα μας στο κράτος δικαίου.
Και πολύ σύντομα, θα μας διδάξει τι σημαίνει ανεξάρτητη δικαιοσύνη, σεβασμός στις επιστημονικές γνώμες, προστασία των θεσμών.
Το επόμενο μνημόνιο δεν θα το πληρώσουμε με χρήματα.
Θα το πληρώσουμε με ντροπή.
Με τη ντροπή να ακούμε μαθήματα δημοκρατίας
από εκείνους που κάποτε τη ζήλεψαν από εμάς.
Το ερώτημα δεν είναι πια “τι κάνει η κυβέρνηση”.
Το ερώτημα είναι αν ο ελληνικός λαός θα ανεχτεί να διδάσκεται τις αξίες του… στο εδώλιο.