Ο Νικόλαος Χρυσάκης, πρώην υψηλόβαθμος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. και συγγραφέας ενός από τα πιο πλήρη εγχειρίδια για τη νομική προστασία των ζώων στην ελληνική έννομη τάξη, είναι –αναμφίβολα– ένας άνθρωπος του “πεδίου”. Με σχεδόν 4 δεκαετίες ενεργής υπηρεσίας, με δράση και επαφή με τον πραγματικό κόσμο, δεν μπορεί κανείς να του αρνηθεί την επιστημονική αρτιότητα, τη συνείδηση καθήκοντος και τον σεβασμό που ενέπνευσε στον χώρο της Αστυνομίας.
Αλλά αυτό δεν αρκεί.
Η τοποθέτησή του ως Ειδικού Γραμματέα Προστασίας “Ζώων Συντροφιάς” στο Υπουργείο Εσωτερικών είναι –με κάθε έννοια– μια αποτυχία επιλογής ρόλου. Δεν πρόκειται για ανεπάρκεια προσόντων, αλλά για ασυμβατότητα ταυτότητας. Ο άνθρωπος είναι αστυνομικός. Όσο πιο απλά και ευθέως μπορεί να ειπωθεί: σκέφτεται, μιλάει και λειτουργεί ως αστυνομικός.
Ακόμα και ο τίτλος του ίδιου του εγχειριδίου του –«Το νομικό status των ζώων στην ελληνική έννομη τάξη»– αναδίδει την αμηχανία ενός επαγγελματικού υβριδίου: ένα πιθανότατα επιχειρησιακό εργαλείο που παρουσιάζεται ως ακαδημαϊκή μελέτη, αποκαλύπτοντας μια υπόγεια κρίση ταυτότητας – ακριβώς όμοια με αυτή που σήμερα βιώνουμε σε επίπεδο θεσμών.
Κατά την πρόσφατη συνεδρίαση της ΚΕΔΕ, ο κ. Χρυσάκης παρουσίασε μια εισήγηση αποκομμένη από την πραγματικότητα, χρησιμοποίησε αστυνομικούς όρους , προκαλώντας την απορία και ενίοτε την ένταση. Σε μια χαρακτηριστική αποστροφή του λόγου του, ζήτησε από τους δημάρχους να καθοδηγήσουν την Αστυνομία να «κάνει τη δουλειά της» — μια δήλωση που θα μπορούσε να εκληφθεί ακόμη και ως ένδειξη θεσμικής ασυμβατότητας ή παραδοχής εσωτερικής ρήξης μεταξύ Υπουργείων.
Ο Χρυσάκης δεν είναι γραφειοκράτης. Δεν είναι πολιτικός. Και δεν έχει εκπαιδευτεί να ηγείται ενός επιτελικού φορέα που καλείται να διαχειριστεί περίπλοκες ισορροπίες πολιτικής, αυτοδιοίκησης, κοινωνίας των πολιτών και επιστήμης. Βρέθηκε, για λόγους που δεν γνωρίζουμε, να διαχειρίζεται δήμους αντί να ηγείται ενός τμήματος εντός της Αστυνομίας, εξειδικευμένου στην κακοποίηση ζώων — το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, ήταν και δική του εισήγηση τα προηγούμενα χρόνια.
Αλλά αυτή η κρίση ρόλων δεν αφορά μόνο τον ίδιο. Το νομοθέτημα «Άργος» έχει μετατραπεί σε ένα πλέγμα μεταμφιέσεων:
Μη κυβερνητικές οργανώσεις σχεδιάζουν πολιτικές, πολιτικοί διαχειρίζονται κοινωνικές ομάδες σαν εκλογικά προϊόντα, αστυνομικοί σε ρόλο εισπράκτορα, ιδιώτες δηλώνουν πως κάνουν σεμινάρια στην δικαιοσύνη και η ίδια η εξουσία αποποιείται τη θεσμική της ευθύνη, φορτώνοντας την «εφαρμογή» στον λαό – όπως ακριβώς έκανε και με την οικονομική κρίση. Άλλοι έσφαλαν, ο λαός πλήρωσε … γιατί δεν “τα φάγαμε όλοι” να το θυμάστε.
Το πρόβλημα δεν είναι ο Χρυσάκης. Το πρόβλημα είναι ότι του ζητήθηκε να είναι κάτι που δεν είναι. Και όταν αυτό συμβαίνει σε τέτοια κρίσιμα ζητήματα, οι επιπτώσεις αφορούν όλους μας — και κυρίως τα ζώα.
Το ότι δεν μπορεί να αποβάλει την ταυτότητα του αστυνομικού είναι αναμενόμενο. Όπως κι εγώ, που δεν μπορώ να αποβάλω την ιδιότητα του δημοσιογράφου, ακόμη κι όταν λειτουργώ ως εκπαιδευτής σκύλων. Όμως η ειδική γραμματεία χρειάζεται πολιτική διαχείριση, επιστημονική συνθετικότητα, δεξιότητες επικοινωνίας και κυρίως: ανεξαρτησία από φορείς που έχουν ήδη αλλοιώσει το τοπίο με δομικά συμφέροντα.
Ο Νικόλαος Χρυσάκης δεν είναι εχθρός. Είναι απλώς στη λάθος θέση.
Χ.Κ.
Ολόκληρη η συνεδρίαση της ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΗΜΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ με τον Ειδικό Γραμματέα του Υπουργείου Εσωτερικών!