Η Zero Stray Pawject ξεπερνάει κάθε όριο ανοχής!
Αισθάνομαι ντροπή σαν Έλληνας που έζησα αρκετά για να βρεθώ απέναντι σε μία αφίσα και μια καμπάνια που απαξιώνει το πλάσμα που έγινε όνειρο των παιδικών μου χρόνων — τον σκύλο. Ένα πλάσμα για το οποίο εγκατέλειψα καριέρα για να γίνω εκπαιδευτής.
Αισθάνομαι αηδία βλέποντας την πολιτεία συ-στρατευμένη με μία μη κυβερνητική οργάνωση που, ακόμη κι αν αγνοήσει κανείς όσα έχουν καταγγελθεί για τη δράση της, μόνο από αυτή την εικόνα αποδεικνύεται ότι δεν έχει καμία σχέση με το σκύλο.
Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι οι άνθρωποι που παλέψαμε για δεκαετίες για αυτό το ζώο, θα σταθούμε μπροστά σε αυτή την αφίσα, θα σκύψουμε το κεφάλι και θα ακολουθήσουμε το αφήγημα του νόμου Άργος.
Μέχρι τώρα κινήθηκα στο πλαίσιο της καταγγελίας. Όμως κάθε συναισθηματική μου άμυνα έχει καταρρεύσει και εύχομαι ότι το ίδιο αισθάνεστε κι εσείς εκεί έξω.
Όποιος τιμά την ιδέα του σκύλου ως συντρόφου και συμπολεμιστή απέναντι στη ζωή, δεν μπορεί να σωπάσει. Πρέπει να σταθεί. Πρέπει να βρεθούμε στους δρόμους — ανεξαρτήτως διαφορών. Δεν θα μιλήσω αυτή τη στιγμή για το με πόσους τρόπους, αυτό το slogan που δεν έχω ιδέα ποιος το διανοήθηκε, παραβιάζει κατάφωρα οποιαδήποτε Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων. Παράλληλα και κάθε επιστημονική νομιμότητα ξεπεράστηκε!
Το θέμα ξεφεύγει πλέον από κάθε όριο. Μπορώ να αντέξω την ήττα από τα οικονομικά συμφέροντα. Αλλά δεν μπορώ να ζήσω με αυτή τη φωτογραφία στο μυαλό μου.
Χ.Κ.