Έρευνα του Πανεπιστημίου Auburn αποκαλύπτει πως οι σκύλοι αντιδρούν στην τηλεόραση ανάλογα με την προσωπικότητά τους — αλλά το ερώτημα παραμένει: μπορούμε ποτέ να καταλάβουμε πώς βλέπει πραγματικά ο σκύλος τον κόσμο;

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε πριν λίγες ημέρες από την ομάδα της Canine Cognition Research Unit, έδειξε πως σκύλοι με εξωστρεφή ή περίεργη συμπεριφορά ανταποκρίνονται πιο έντονα σε κινούμενα οπτικά ερεθίσματα, ειδικά όταν αυτά αφορούν άλλα σκυλιά. Αντίθετα, πιο φοβικά ή εσωστρεφή άτομα παραμένουν απαθή, αποφεύγοντας τη ματιά τους από την οθόνη.

Ωστόσο, η αντίδραση στους ήχους και τις εικόνες άλλων σκύλων καταγράφηκε ως καθολική, υποδηλώνοντας πως το είδος τους παραμένει η βασική συναισθηματική και κοινωνική τους αναφορά, ακόμα και μέσα σε ένα τεχνητό πλαίσιο όπως η τηλεόραση.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η επιστήμη ερευνά αυτή την πτυχή. Ήδη από τη δεκαετία του 2000, μελέτες όπως αυτή των Dogs Trust (UK) και του Stanley Coren είχαν δείξει ότι τα σκυλιά μπορούν να αναγνωρίσουν ήχους και μορφές στην οθόνη, ενώ η DogTV αποτέλεσε εμπορική εφαρμογή αυτών των ευρημάτων, προσαρμόζοντας τα χρώματα και τους ρυθμούς στην όραση των σκύλων (διχρωματική, με μεγαλύτερη ευαισθησία στο μπλε και κίτρινο).

Κι όμως, παρά τα δεκάδες πειράματα, η ίδια η σκυλίσια εμπειρία παραμένει απρόσιτη. Μπορεί να μετρήσουμε αντιδράσεις, να καταγράψουμε βλέμματα, να χαρτογραφήσουμε παλμούς, αλλά ποτέ δεν θα γνωρίσουμε πώς είναι να βλέπεις τον κόσμο χωρίς φίλτρα, χωρίς προσδοκίες, χωρίς εκείνον τον εφιάλτη που λέγεται «σκέψη».

Ο σκύλος νιώθει — πριν αναλύσει. Ζει την εμπειρία ως έχει, χωρίς να την αποδομεί σε έννοιες, ερμηνείες και σενάρια. Όλες οι επιστημονικές προσπάθειες να “δούμε μέσα από τα μάτια του”, όσο χρήσιμες και αν είναι, προσκρούουν σε αυτό το υπαρξιακό χάσμα: ο σκύλος δεν ζει με τρόπο ανακλαστικό, αλλά με τρόπο παρόντα.

Η τηλεόραση μπορεί να γίνει εργαλείο ή μέσο σύνδεσης, μόνο αν αναγνωρίσουμε αυτό το θεμελιώδες χάσμα. Αντί να προσπαθούμε να του διδάξουμε τον δικό μας κόσμο, μπορούμε να σταθούμε δίπλα του και να τον μοιραστούμε. Όχι όπως τον φανταζόμαστε — αλλά όπως αυτός τον προσλαμβάνει.

Πηγές:
– Auburn University, Canine Cognition Research Unit (2025)
– Stanley Coren, How Dogs Think (2004)
– Dogs Trust Study on Canine Visual Responses (2013)
– DogTV research briefs (2012–2020)