Σκύλος και Βιταμίνη C – Όπλο κατά του άγχους και αρκετών ασθενειών;

Oλιστικοί κτηνίατροι υποστηρίζουν τα οφέλη της βιταμίνης C, ενώ διατροφολόγοι διαφωνούν για τη χρησιμότητα της.

Για τους ανθρώπους, οι πηγές βιταμίνης C στη διατροφή τους είναι εντελώς απαραίτητες. (Οι σκύλοι και οι γάτες έχουν ένα ένζυμο, το οποίο τους επιτρέπει να παράγουν βιταμίνη C αντίθετα ο άνθρωπός την προσλαμβάνει από την διατροφή). Οι παλιοί ναυτικοί που στερούνταν φρέσκιες τροφές για μεγάλα χρονικά διαστήματα, συχνά εμφάνιζαν «σκορβούτο», μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από ούλα που ματώνουν, απώλεια δοντιών, γενικευμένη αδυναμία και μερικές φορές και θάνατο. Ώσπου στα τέλη του 18^ου αιώνα ο Captain James Cook, ο πρώτος Ευρωπαίος που επισκέφθηκε τα νησιά της Χαβάης, δίδαξε το Βρετανό Ναύαρχο την πρόληψη της ασθένειας προσθέτοντας φρέσκα φρούτα ή χυμό από λάιμ στις καθημερινές μερίδες ρούμι των ναυτικών (έτσι πήραν το παρατσούκλι «Limeys» που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα).

Η βιταμίνη C ωφελεί τους αρρώστους και τους αγχωμένους.
Πρόσφατες κλινικές παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι όταν οι σκύλοι είναι άρρωστοι ή αγχωμένοι, μπορεί πολύ γρήγορα να εξαντλήσουν την παραγωγή βιταμίνης C του σώματός τους. Μια έρευνα του 1942 έδειξε πως οι σκύλοι με δερματικές παθήσεις, συνήθως έχουν πολύ χαμηλά ποσοστά βιταμίνης C στο αίμα τους. Άλλοι ερευνητές βρήκαν ότι τα ποσοστά βιταμίνης C στο αίμα ήταν πολύ χαμηλά –ή ακόμα και ανύπαρκτα- σε σκύλους που είχαν πυρετό ή που είχαν ασκηθεί πάρα πολύ (σκύλοι μετά από αγώνες με έλκηθρο ή κυνηγετικοί σκύλοι κατά τη διάρκεια της θηρευτικής περιόδου).

Η σωματική καταπόνηση μπορεί να έχει τη μορφή: κύησης, γαλουχίας, ανάπτυξης, σκληρής δουλειάς (σκύλοι ποιμενικοί, κυνηγετικοί , ιχνηλάτες, κλπ.), εμβολιασμού, τραυματισμών ή ασθένειας. Η συναισθηματική καταπόνηση που μπορεί να οφείλεται σε αλλαγή περιβάλοντος, απογαλακτισμό ή απαιτητική εκπαίδευση, μπορεί επίσης να εξαντλήσει τα αποθέματα βιταμίνης. Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές μπορούν να μετρήσουν τα επίπεδα του άγχους (καταπόνησης) που βιώνει ένας σκύλος, μετρώντας τα επίπεδα της βιταμίνης C στο αίμα. Αντίθετα, πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι οι σκύλοι (καθώς και οι άνθρωποι) που λαμβάνουν συμπλήρωμα με βιταμίνη C, δείχνουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στις ασθένειες και μεγαλύτερη ικανότητα ανάρρωσης από τραυματισμούς και ασθένειες.

Ο κτηνίατρος Wendell O. Belfield, είναι ίσως ο πιο γνωστός υποστηρικτής της συμπλήρωσης της διατροφής των σκύλων με βιταμίνη C. Στο βιβλίο του, «How to have a healthier Dog» (Πώς να έχετε πιο υγιή σκύλο), ο Belfield περιγράφει πως άρχισε να πειραματίζεται με (και να αναγνωρίζει) τη δύναμη της βιταμίνης C. Μετά από ένα θλιβερό γεγονός, κατά το οποίο δεν μπόρεσε να σώσει τη ζωή ενός αγαπημένου σκύλου που είχε μόρβα, άρχισε να ερευνά τις ιογενείς ασθένειες. Κατά τη διάρκεια των ερευνών του, βρήκε ένα άρθρο για ένα γιατρό που χρησιμοποιούσε μεγάλες δόσεις βιταμίνης C για να θεραπεύσει επιτυχώς ιογενείς ασθένειες, όπως η πολιομυελίτιδα και η ηπατίτιδα τη δεκαετία του 1940. Ο Belfield άρχισε να αναρωτιέται αν η C θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να τις ιογενείς ασθένειες των σκύλων.

Μια μέρα το 1965, ένας άλλος πελάτης ήρθε στο γραφείο του Belfield με ένα σκύλο που είχε μόρβα. Ο Βelfield αποφάσισε να δοκιμάσει στο σκύλο μια ένεση βιταμίνης C. Ο σκύλος αντέδρασε ανέλπιστα καλά, επιβιώνοντας από μια θανατηφόρα ασθένεια και συμφώνα με αυτά που είχε διδαχθεί ο γιατρός στην κτηνιατρική σχολή, δεν υπήρχε επιτυχής θεραπεία. Μετά από αυτή του την επιτυχία, ο Belfield άρχισε να πειραματίζεται με διάφορες θεραπείες βιταμίνης C για όλων των ειδών τις ασθένειες σκύλων. Οι δοκιμές και οι έρευνές του τον έπεισαν για την απίστευτη δύναμη που έχει η βιταμίνη στους σκύλους.

Σύμφωνα με την «Encyclopedia of Nutritional Supplements», του Michael T. Murray (1996, Prima Publishing), η βιταμίνη C βελτιώνει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού, αυξάνοντας τη λειτουργικότητα και τη δραστηριότητα των λευκών αιμοσφαιρίων. Επίσης, αυξάνει τα επίπεδα ιντερφερόνης στο αίμα (το φυσικό αντι-ιικό του οργανισμού και αντικαρκινική χημική ένωση) και των αντισωμάτων (πρωτεΐνες που δεσμεύουν και καταστρέφουν τα ξένα σώματα, όπως τα βακτήρια, οι ιοί και οι τοξίνες).

Η βιταμίνη C είναι διαθέσιμη στο εμπόριο μόνη της ή συνδυασμένη με άλλα θρεπτικά συστατικά.
Προτεινόμενες χρήσεις
Ο χρόνος και περισσότερες έρευνες επιβεβαιώνουν τα ευρήματα του Belfield. Σήμερα, η βιταμίνη C συνταγογραφείται συστηματικά από τους ολιστικούς κτηνιάτρους, για πολλές ασθένειες, όπως ο καρκίνος, ο βήχας του κυνοτροφείου και άλλες λοιμώξεις του αναπνευστικού, αποστήματα και άλλες βακτηριακές μολύνσεις. Λόγω του σημαντικού της ρόλου στη διατήρηση της υγείας του κολλαγόνου, φαίνεται να είναι ιδιαίτερα βοηθητική στην επιβράδυνση –μερικοί λένε ανατροπή- της εκφυλιστικής αρθρίτιδας, της δυσπλασίας των ισχίων και των διαταραχών της σπονδυλικής στήλη.

Η χρήση της βιταμίνης C εκτιμάται και σαν πρόληψη και σαν ενίσχυση του ανοσοποιητικού. Μερικοί κτηνίατροι προτείνουν τη χορήγηση βιταμίνης C στους σκύλους πριν και μετά τον εμβολιασμό, σε σκύλους που έχουν εκτεθεί σε κολλητικές ασθένειες, σε εγκύους και θηλάζουσες και για υγιή δόντια και ούλα. Σύμφωνα με τον Βelfield , οι νεαροί και οι ηλικιωμένοι σκύλοι μπορούν να ωφεληθούν τα μέγιστα από τη συστηματική χορήγηση συμπληρωμάτων με βιταμίνη C. Λόγω του μεγάλου στρες που υφίστανται τα κουτάβια και οι νεαροί σκύλοι, όπως οι αλλεπάλληλοι εμβολιασμοί ή οι διάφορες χειρουργικές διαδικασίες, οι απαιτήσεις της γρήγορης ανάπτυξης, ο Belfield προτείνει όλοι οι σκύλοι να παίρνουν C.

Δοσολογία
Ο μέσος σκύλος φυσιολογικά παράγει περίπου 36 mg βιταμίνης C ανά κιλό σωματικού βάρους, κάθε μέρα. Συνεπώς, για ένα σκύλο χωρίς σημαντικά κλινικά συμπτώματα, που βιώνει ασυνήθιστο άγχος, η καθημερινή συμπλήρωση C σε αυτή περίπου την ποσότητα, φαίνεται να είναι μια δόση συντήρησης. (Περίπου 500mg καθημερινά για ένα σκύλο 13 κιλά.) Για να αυξήσουν την απορρόφηση, οι κτηνίατροι συνιστούν το μοίρασμα της ημερήσιας δόσης σε αρκετές μικρότερες κατά τη διάρκεια της μέρας. Ωστόσο, πολλοί ολιστικοί κτηνίατροι προτείνουν δόσεις συντήρησης που είναι τρεις φορές αυτή η ποσότητα. Εξηγούν ότι στην εποχή μας οι οικόσιτοι σκύλοι χρειάζονται περισσότερη βιταμίνης C από το θεωρητικά «φυσικό» σκύλο, αφού το σώμα τους πρέπει να ανταπεξέλθει σε πολλές προκλήσεις: άγχος, ρύπανση, χημικά, παρασιτοκτόνα και φτωχές δίαιτες, για να αναφέρουμε μερικά.

Οι μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C, ειδικά όταν δίνονται σε μια δόση, θα προκαλέσουν διάρροια. Το ποια ποσότητα είναι μεγάλη ποικίλει από σκύλο σε σκύλο. Έτσι όταν χορηγούμε τη μέγιστη ποσότητα για μια θεραπευτική δόση (όχι απλά δόση συντήρησης), πολλοί κτηνίατροι θα προτείνουν την αύξηση της δόσης σε 100-500mg ανά ημέρα μέχρι ο σκύλος να εμφανίσει διάρροια, τότε μειώνουμε τη δόση στην ποσότητα της προηγούμενης μέρας. (Δοσολογία ανάλογη με την «ανεκτικότητα του εντέρου»).

Ο κάθε σκύλος μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο ανεκτικός στα συμπληρώματα βιταμίνης C και η ανεκτικότητα του μπορεί να αλλάξει με τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Για παράδειγμα, ένας σκύλος που βιώνει μεγάλο στρες μπορεί να αντέξει 4.000 mg χωρίς διάρροια, αλλά να την εμφανίσει όταν απομακρυνθεί ο στρεσογόνος παράγοντας. Η παρακολούθηση των κενώσεων του σκύλου από τον ιδιοκτήτη είναι σημαντική για τη ρύθμιση της δόσης.

Το είδος της ασθένειας που θεραπεύουμε, θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη, όταν καθορίζουμε τη δόση. Μερικές κατευθυντήριες γραμμές από τους ολιστικούς κτηνιάτρους περιλαμβάνουν τα εξής:
Richard Pitcairn, DVM, “Dr. Pitcairn’s Complete Guide to Natural Health for Dogs and Cats.”  Προτείνει τη χορήγηση 100-500 mg (ανάλογα με το μέγεθος του σκύλου) για σκύλους που εκτίθενται σε ασυνήθιστα υψηλούς ρύπους.

Cheryl Schwartz, DVM, “Four Paws, Five Directions: A Guide to Chinese Medicine for Cats and dogs.” Προτείνει τη χορήγηση βιταμίνης σε σκύλους με διάφορες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων αυτών του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (μικροί σκύλοι 125-500 mg δύο φορές τη μέρα, μεσαίοι σκύλοι 250-1.500 mg δύο φορές τη μέρα, μεγάλοι σκύλοι 500-1.500 δύο φορές τη μέρα), της αρθρίτιδας (ανάλογα με την ανεκτικότητα του εντέρου), της μόλυνσης των αυτιών (μικροί σκύλοι 250-500mg δύο φορές τη μέρα, μεγάλοι σκύλοι 500-1000 mg δύο φορές τη μέρα) και δερματικές αλλεργίες (μικροί σκύλοι125 mg δύο φορές τη μέρα, μεσαίοι και μεγάλοι σκύλοι μέχρι 750mg δύο φορές τη μέρα). Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ένας υγιής, χαρούμενος σκύλος, με μια ποιοτική διατροφή και με ελάχιστο στρες, ενδεχομένως να μην έχει ανάγκη από συμπλήρωση βιταμίνης C. Παρόλα αυτά αν το άγχος, η ασθένεια ή η ηλικία μειώνουν την ικανότητα του σκύλου να παράγει βιταμίνη, η συμπλήρωση της είναι μια εύλογη επιλογή.

Το άρθρο είναι ενημερωτικό και σε καμμιά περίπτωση δεν υποκαθιστά τον ρόλο του κτηνίατρου σας. Μην δίνετε συμπληρώματα διατροφής και μην αλλάζετε την διατροφή του σκύλου σας χωρίς την συμφωνη γνώμη ή την καθοδηγηση του.