Δεν ζούμε σε εποχή αλλαγής.
Ζούμε σε εποχή παραμόρφωσης.
Ο άνθρωπος έχασε το βλέμμα του.
Έμαθε να βλέπει αριθμούς, δεδομένα, ψευδοπροβλέψεις.
Έχτισε έναν ψεύτικο κόσμο — με αλγόριθμους, με συστήματα που δεν νιώθουν.
Και μέσα σε αυτόν, ξέχασε πώς να σχετίζεται.
Ξέχασε πώς είναι να υπάρχεις δίπλα σε κάποιον χωρίς να τον χειρίζεσαι.
Ο σκύλος, όμως, δεν ξέχασε.
Το αλύχτισμα είναι κάλεσμα!
Όταν ο σκύλος αλυχτά, δεν θρηνεί.
Ειδοποιεί. Καλεί. Συντονίζει.
Λέει στους άλλους:
«Κάτι πλησιάζει — και αν δεν το νιώθεις, άνοιξε τα αυτιά της ψυχής σου».
Το αλύχτισμα είναι σύνδεση με το αόρατο.
Είναι σήμα προς την αγέλη.
Είναι αντίσταση στη λήθη.
Το αλύχτισμα δεν ζητάει βοήθεια.
Δεν ζητά επιβεβαίωση.
Απλώς υπάρχει.
Και με το να υπάρχει, θυμίζει σε όλους ότι δεν είναι πολύ αργά.
Ο T Bone Burnett στο “It’s Not Too Late” δεν γράφει ένα αισιόδοξο τραγούδι.
Γράφει ένα μυστικό μήνυμα επιβίωσης.
“The dogs are howling…
The atmosphere is lethal,
but I will fear no evil.”
Ο κόσμος καταρρέει. Ο ουρανός σκοτεινιάζει. Οι δομές σαπίζουν.
Αλλά ο σκύλος αλυχτά — και αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ακόμα ζωή.
Όσο ακούγεται η φωνή του, δεν έχει τελειώσει τίποτα.
Το τραγούδι αυτό είναι πνευματικός συγγενής του σκύλου.
Μιλά όπως μιλάει η φύση: χωρίς στόμφο, χωρίς παρακάλια.
Με καθαρότητα.
Beyond the Code
Το Beyond the Code δεν είναι concept.
Είναι αντίσταση στον αποσυντονισμό, στην διαστρέβλωση!
Είναι κλήση σε όσους νιώθουν ακόμα.
Δεν απευθύνεται στη μάζα. Δεν ζητάει likes. Δεν καταπίνει τις σιωπές για να τις κάνει εμπορικές.
Είναι το αλύχτισμα όσων επιμένουν να ψάχνουν αλήθεια μέσα στον θόρυβο.
Εκείνων που νιώθουν ότι σχεδόν τα πάντα είναι λάθος!
Δεν είναι ακαδημαϊκό. Δεν είναι new age.
Είναι ο σκύλος μέσα μας, που αλυχτά για να μας πει την αλήθεια.
Ότι ο κόσμος κινδυνεύει από εμάς.
Ο Άνθρωπος!
Πρέπει να μάθει ξανά.
Να μάθει από τον σκύλο πώς να ζει.
Όχι να τον εκπαιδεύσει. Όχι να τον “διορθώσει”.
Να σκύψει — να σωπάσει — να παρατηρήσει.
Ο σκύλος δεν κρατάει κακία. Δεν κουβαλάει ενοχές. Δεν φαντάζεται καταστροφές.
Ζει εκεί που πατάει.
Και είναι ολόκληρος εκεί.
Για να φτάσουμε αυτό το ολόκληρο πρέπει…
να παρατήσουμε πλέον τις ψευδοαφηγήσεις μας μας
Αν έχεις αυτιά που δεν τα έχει πάρει το σύστημα,
αν έχεις ακόμη σώμα που θέλει να νιώσει,
αν η ψυχή σου χτυπάει κάθε φορά που ένας σκύλος σε κοιτά χωρίς λέξη…
…τότε είσαι ήδη μέσα στην αγέλη.
Και σ’ αυτή την αγέλη μιλάμε κάθε φορά για να στέλνουμε το δικό μας αλύχτισμα: