Η ιστορία μου με τον Alfie ξεκίνησε μερικούς μήνες πριν, όταν κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μου διακοπών, βρέθηκε στο δρόμο μου μια εγκαταλειμμένη σκυλίτσα με πέντε πανέμορφα κουταβάκια. Αμέσως μπήκα στον πειρασμό να υιοθετήσω ένα, δεν ήμουν όμως σίγουρη πως ήθελα να μπώ στη διαδικασία της δέσμευσης. Μόλις πλησίασα τα κουταβάκια, ήρθαν κοντά μου παιχνιδιάρικα, όλα εκτός απο ένα… Είχε σταθεί μόνο του, απομακρυσμένο απο τα άλλα και με κοίταζε με βλέμμα διαπεραστικό, ανθρώπινο.
Μόλις αντίκρυσα το βλέμμα του, κάθε δισταγμός εξαφανίστηκε. Απο εκείνη τη στιγμή η καρδιά μου του ανήκε, μου την είχε κλέψει. Τον κράτησα στην αγκαλιά μου και μέσα μου υποσχέθηκα οτι δεν θα τον εγκατέλειπα ποτέ, θα έκανα τα πάντα για να του προσφέρω τη ζωή που του άξιζε.
Δυστυχώς αναγκάστηκε να αποχωριστεί τη μαμά του και τα αδερφάκια του πολύ απότομα και πολύ νωρίς. Όλο αυτό, σε συνδυασμό με τις άσχημες συνθήκες διαβίωσης που ζούσε μέχρι τότε, του είχε δημιουργήσει μια ένταση κι έναν εκνευρισμό που δύσκολα συναντάς σε ένα κουτάβι. Είχα δώσει μια υπόσχεση όμως και ήμουν αποφασισμένη να την κρατήσω.
Έτσι ήρθε στη ζωή μας ο Χρήστος, ο οποίος με πολλή υπομονή, επιμονή κι αγάπη γι’ αυτό που κάνει, με δίδαξε πως τα πράγματα λειτουργούν αμφίδρομα και για να αποκτήσω μια ισορροπημένη σχέση με τον σκύλο μου, θα έπρεπε να μάθω να αφουγκράζομαι τις ανάγκες και τα συναισθήματά του. Μέρα με τη μέρα άρχισα να γνωρίζω την ιδιοσυγκρασία του Alfie και παράλληλα να ανακαλύπτω άγνωστες πτυχές του δικού μου χαρακτήρα.
Δεν ήταν μια εύκολη διαδρομή, καθώς υπήρξαν στιγμές που ένιωθα το φόβο, το θυμό και την απογοήτευση να με αποθαρρύνουν. Ο Χρήστος ήταν δίπλα σε κάθε μας βήμα, με παρότρυνε να εμπιστευτώ τον εαυτό μου και με βοήθησε να πιστέψω πως με υπομονή και προσπάθεια όλα θα πήγαιναν καλά. Και τελικά όλα πήγαν καλά!
Χρήστο σ’ ευχαριστούμε πολύ!
Άννα – Alfie