Σπύρος, Λήδα και Ήρα – Μια ατίθαση διάνοια
Η Ήρα μπήκε στη ζωή μας εντελώς απρόσμενα. Σαν ζευγάρι είχαμε συζητήσει επανειλημμένα το ενδεχόμενο να υιοθετήσουμε κάποιο σκυλάκι αλλά η απόφαση να την πάρουμε ήταν αιφνιδιαστική. Μία ανάρτηση στο facebook ήταν αρκετή για να πάμε την επόμενη κιόλας μέρα στην Καλλιτεχνούπολη να την δούμε. Η Ήρα μας επέλεξε από την πρώτη στιγμή κουλουριάζοντας παιχνιδιάρικα κάτω από τα πόδια της Λήδας και ζητώντας απεγνωσμένα χάδια. Δεν σκεφτήκαμε δευτερόλεπτο να γυρίσουμε σπίτι χωρίς εκείνη. Στη μέχρι τότε σύντομη ζωή της (περίπου 1 μήνα) κάποιοι «συνάνθρωποι» μας είχαν επιλέξει να την εγκαταλείψουν στο δρόμο χωρίς καλά καλά να βλέπει ή να πάρει τα απαραίτητα εφόδια από την αγέλη της. Αξίζει να αναφερθεί βέβαια πως για ένα μήνα ήμασταν πεπεισμένοι πως ήταν αγοράκι και γι αυτό για αρκετό καιρό άκουγε στο όνομα Ίωνας.
Σύντομα καταλάβαμε πως η Ήρα μας δεν ήταν ένα συνηθισμένο κουτάβι. Πανέξυπνη αλλά και κυριαρχική (ακόμη και σήμερα στην ηλικία των 7 μηνών θα προσπαθήσει να κυριαρχήσει πάνω σε ενήλικα σκυλιά τα οποία ξεπερνούν κατά πολύ το μέγεθος της). Τρυφερή αλλά και δαγκωνιάρα. Ατίθαση αλλά και με αρκετές φοβίες.
Από την άλλη κι εμείς σαν ζευγάρι δεν ήμασταν εύκολη περίπτωση. Ο Σπύρος (πρώην ιδιοκτήτης ενός ημίαιμου ροντβαιλερ 65 κιλών που έφυγε πρόωρα από καρκίνο) έθεσε ψηλά τον πήχη των προσδοκιών του απέναντι στις ικανότητες της Ήρας προσπαθώντας να μην επαναλάβει τυχόν λάθη που είχε κάνει με τον προηγούμενο σκύλο του. Η Λήδα από την άλλη έγινε για πρώτη φορά σκυλο-μαμά, χωρίς γνώση του τι πραγματικά μπορεί να καταφέρει και χωρίς να γνωρίζει πώς είναι η συμβίωση με ένα σκύλο και όλα αυτά σε μία περίοδο όπου σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο βίωνε πολλές αλλαγές. Συνδυασμός που σκοτώνει. Τα προβλήματα στη σχέση μας δεν άρχισαν να φανούν με αποτέλεσμα η Ήρα να κολλήσει με τον πιο «σταθερό και ασφαλή» Σπύρο τοποθετώντας τον εαυτό της ψηλότερα από τη Λήδα.
Για τον Χρήστο μάθαμε τυχαία, μέσω ενός πελάτη του, σε μια βόλτα στο πάρκο. Από τότε άλλαξε η ζωή μας ριζικά. Μας εντυπωσίασε εξαρχής το γεγονός πως αντιμετώπισε πρώτα εμάς σαν ένας “ψυχολόγος” και μας βοήθησε να διαχειριστούμε θέματα τα οποία αφορούσαν τις δικές μας προσδοκίες και την ψυχολογία μας. Εν συνεχεία, μ‘ έναν μαγικό τρόπο, προσέγγισε την Ήρα βάσει των δικών μας απαιτήσεων, με την οποία πλέον έχουν αναπτύξει μια ξεχωριστή σχέση. Ήταν ακούραστος τόσο σε θέματα εκπαίδευσης όσο και στη διαχείριση της δικής μας ψυχολογίας η οποία είχε συνεχείς διακυμάνσεις.
Το ταξίδι δεν ήταν εύκολο και ακόμη συνεχίζεται. Η κούραση των καθημερινών υποχρεώσεων, ο φόβος της αποτυχίας, η απογοήτευση ότι δεν είμαστε καλοί σκυλο-γονείς και η εύθραστη ψυχολογία της Λήδας πολλές φορές μας λύγισε αλλά ο Χρήστος ήταν πάντοτε εκεί, πάντοτε κοντά μας να μας βοηθήσει, να μας συμβουλέψει, να μας στηρίξει, ξεπερνώντας πολλές φορές και τα καθήκοντα – υποχρεώσεις ενός κλασικού εκπαιδευτή σκύλων. Ήταν πάνω από όλα άνθρωπος και μας βοήθησε να καταλάβουμε όχι μόνο το τι σκέφτεται η Ήρα αλλά και πως εμείς οι ίδιοι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα ωστέ να επικοινωνούμε καλύτερα μαζί της.
Σήμερα, τρείς μήνες μετά, η Ήρα έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Εκτελεί εντολές που ούτε φανταζόμασταν ότι θα μπορούσε να κάνει. Την έχουμε όσο μπορούμε μαζί μας για μπάνιο, για καφέ, για φαγητό και δεν είναι λίγες οι φορές που κόσμος στο δρόμο μας δίνει συγχαρητήρια για τη συμπεριφορά της. Η Ήρα ξεπερνά σιγά σιγά τις φοβίες της και μέρα με τη μέρα ο δεσμός της μαζί μας ισχυροποιείται. Αλλά κι εμείς, ως ζευγάρι, πάντα με τη βοήθεια του Χρήστου, καταφέραμε και βρήκαμε τις ισορροπίες και πλέον απολαμβάνουμε την Ήρα μας σε καθημερινό επίπεδο.
Χρήστο σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για όλα. Για εμάς πέραν από εκπαιδευτής είσαι μέλος της οικογένειας μας.
Σπύρος – Λήδα – Ήρα